Jounc-pelu(-di-Sudèto)
Luzula sudetica
Juncaceae
Nom en français : Luzule des monts Sudètes.
Descripcioun :Aquéu jounc-pelu trachis dins li pelouso fresco, li coumbo à nèu de mountagno e souto li mèle. Fai de mato gaire garnido d'ounte parton li cambo pelouso. Se recounèis à soun enflourejado coumpausado de un à quatre (sèt) gloumerule sara en tèsto negrasso. Èi souvènt un pau rouginas.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Luzula
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Negro
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 0,6 à 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso fresco
- Melounié
- Coumbo à nèu
- Riéusset
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuropenco
Ref. sc. : Luzula sudetica (Willd.) Schult., 1814
Erbo-di-mousco(-pourpalo)
Epipactis atrorubens
Orchidaceae
Noms en français : Épipactis pourpre noirâtre, Epipactis rouge sombre.
Descripcioun :Aquelo erbo-di-mousco es uno planto pulèu coumuno que trachis en basso e mountagno mejano. Se recounèis à si flour pourpalo que penjon. La petalo de davans a si gibo proun regado. Isto dos meno proche, Epipactis microphylla emé de pichòti fueio e Epipactis kleinii que fai de pichòti fueio jauno.
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Basso mountagno
- Colo
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Epipactis atrorubens (Hoffm.) Besser, 1809